Wat is Herziening in het Strafrecht?
Herziening is een buitengewone rechtsgang die mogelijk is nádat een beslissing onherroepelijk is geworden. Volgens artikel 457 Wetboek van Strafvordering (Sv) kan de Hoge Raad een onherroepelijke uitspraak herzien als nieuwe feiten of bewijzen aan het licht komen die de onschuld van de veroordeelde aantonen of de strafbaarheid aantonen bij een eerdere vrijspraak.
Dit middel is streng gereguleerd om de rechtszekerheid te waarborgen. Een verzoek tot herziening moet concreet en nieuw bewijs bevatten, zoals een valse getuigenverklaring of DNA-materiaal dat destijds niet beschikbaar was. De procedure begint bij de Hoge Raad, die beslist of er een herziening plaatsvindt.
Voorwaarden en Procedure
Belangrijke voorwaarden zijn dat het bewijs niet eerder bekend kon zijn en direct invloed heeft op de uitspraak. De procedure verloopt in twee fasen: toewijzing van het verzoek en een nieuwe inhoudelijke behandeling. Succesvolle herzieningen leiden tot vrijspraak, strafvermindering of een nieuwe strafmaat.
Herziening illustreert dat onherroepelijkheid niet absoluut is, maar biedt een veiligheidsnet tegen justitiële dwalingen. In de praktijk zijn er jaarlijks slechts enkele zaken die tot herziening leiden, wat de uitzonderlijkheid benadrukt.
Gevolgen van Herziening
Na herziening kan de tenuitvoerlegging worden geschorst. Veroordeelden hebben recht op schadevergoeding indien onterecht gedetineerd. Dit mechanisme versterkt het vertrouwen in het strafrechtsysteem.
(Woordaantal: 198)