Cybercrime omvat alle misdrijven die met computers of internet worden gepleegd. Van hacken en phishing tot ransomware en identiteitsfraude - de digitale wereld kent eigen strafbare feiten.
Vormen van cybercrime
Hacken (computervredebreuk)
Het binnendringen in een computersysteem zonder toestemming (artikel 138ab Sr). Maximaal 2 jaar cel, of 4 jaar bij kopieren van gegevens.
Phishing
Het stelen van inloggegevens of bankgegevens via valse e-mails of websites. Strafbaar als oplichting (artikel 326 Sr) en/of computervredebreuk.
Ransomware
Het versleutelen van computerbestanden en losgeld eisen. Strafbaar als afpersing (artikel 317 Sr) in combinatie met computervredebreuk.
DDoS-aanvallen
Het platleggen van websites of servers door ze te overbelasten. Strafbaar als het opzettelijk storen van een geautomatiseerd werk (artikel 138b Sr).
Online kinderporno
Het bezit, verspreiden of produceren van kinderpornografie (artikel 240b Sr). Maximaal 4-8 jaar cel afhankelijk van ernst.
Maximumstraffen
- Computervredebreuk (hacken): 2-4 jaar
- Oplichting via internet: 4 jaar
- Afpersing (ransomware): 9 jaar
- Identiteitsfraude: 5 jaar
Opsporing
De politie heeft een speciale afdeling voor cybercrime (Team High Tech Crime). Zij kunnen IP-adressen vorderen, digitaal rechercheren en internationaal samenwerken.
Digitaal bewijs
Bij cybercrime is digitaal bewijs cruciaal: logbestanden, IP-adressen, chatgeschiedenis, metadata. Een advocaat moet dit bewijs kritisch kunnen beoordelen.